کودکان بیشتر در معرض التهاب تنفسی نایژیک‌ هستند

به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، علائم این بیماری سرفه، خس خس و تنگی نفس است که موجب ایجاد مشکل تغذیه‌ای در برخی از کودکان می‌شود. التهاب نایژک در کودکان زیر دو سال و شیرخواران شایع تر است و یکی از شایعترین علل بستری نوزادان است. شایعترین عامل التهاب نایژک ویروس‌ها (به خصوص ویروس سنسیشیال تنفسی) هستند ولی عواملی مانند باکتری‌ها، قارچ‌ها و سایر علل نیز می‌توانند باعث التهاب نایژک شوند. گاهی التهاب نایژک تنها نیست بلکه با التهاب سایر بخشهای سیستم تنفسی مانند ریه (سینه‌پهلو)، برونش‌ها (برونشیت) و… نیز همراه است در این موارد علائم و درمانی مشابه سینه‌پهلو دارد. علائم التهاب نایژک تشخیص التهاب نایژک، یک تشخیص بالینی است و بر مبنای تاریخچه بیمار و معاینه فیزیکی انجام می‌شود. آبریزش بینی، تندنفسی، سرفه، خس‌خس سینه، کراکل و کشیده شدن پره‌های بینی به همراه استفاده از عضلات فرعی تنفس از جمله این علائم هستند. معمولا ابتدا کودک علائم سرماخوردگی مانند سرفه، رینیت حاد، آبریزش بینی را دارد. بعد از دو سه روز بروز مشکل ناگهانی در تنفس، خس خس سینه، تنفس تند و سطحی (تا ۶۰ بار در دقیقه)، به درون کشیده شدن فضاهای بین دنده‌ای و نیز شکم (حرکات الاکلنگی)، سرفه، تب، ویز و کراکل در سمع ریه، کشیده شدن پره‌های بینی به همراه استفاده از عضلات فرعی تنفس و… ایجاد می‌شود. درمان بیماری در مواردی که عامل بیماریزا ویروس باشد درمان آنتی‌بیوتیکی ضرورت ندارد و فقط علائم بیماری مانند تب و خس خس سینه درمان می‌شوند. تجویز مایعات کافی، ساکشن مجاری هوایی فوقانی، دادن مایعات کافی و تجویز اکسیژن نیز گاهی لازمند. برونکودیلاتورها، کورتیکواستروئیدها و ریباویرین توسط برخی پزشکان تجویز می‌شوند، اما شواهد اندکی برای حمایت از استفاده از این داروها وجود دارد.   خبرنگار:بابک جهانی